~ Prologue

Podmuch lodowatego, tak nietypowego dla tej pory roku, wiatru sprawił, że ciałem postaci klęczącej na ziemi wstrząsnęły dreszcze. Na nagiej skórze ramion pojawiła się gęsia skórka. Brązowa czupryna, ogromna w porównaniu do tego wychudzonego ciała, otaczała głowę niczym aureola. Kolejny powiew wiatru odgarnął włosy z twarzy chłopaka. Można na niej było dostrzec świeże ślady łez. W zielonych, dużych oczach zbierała się kolejna fala słonych kropli wypełnionych emocjami, a usta wykrzywiały się w grymasie bólu. Z gardła wydobył się przepełniony rozpaczą szloch. Dzięki panującej ciszy chłopak doskonale wszystko słyszał. Nawet szelest liści. Ktoś szedł. Szatyn poderwał się i szybkim ruchem dłoni wytarł oczy, akurat wtedy, gdy poczuł na ramieniu czyjś dotyk. Odwrócił się bez skrępowania. W mroku nocy nikt nie mógł zobaczyć czerwonych obwódek naokoło jego oczu. Wiedział kto tu przyszedł zanim ujrzał ową osobę.

-Nie możesz tu spędzać nocy. Tak nie wypada. Okaż szacunek. – odezwała się wysoka, tyczkowata kobieta, mierząc chłopaka surowym spojrzeniem swoich szarych oczu.

-Oczywiście - wymamrotał, chowając zgrabiałe dłonie do kieszeni jeansów. Rzucił ostatnie spojrzenie do tyłu i ruszył przed siebie, czując na plecach czujny wzrok kobiety. 

______
Tak więc... Jest prolog ! ;)
Mam nadzieję, że się Wam spodoba